امر

همانا دل و روح کودک مانند زمین خالی و آماده ی بذر افشانی است که هر چه در آن افشانده شود، میپذیرد بنابراین؛زیرا حساسیت و اسیب پذیری زن به لحاظ جاذبه های طبیعی ایجاب می کند که طبق یک سنت تکوینی هم چون همه موجودات لطیف و اسیب پذیر در پناه گاهی مطمئن جای گیرد و گوهر جان خویش را از طمع  هوس بازان و نگاه های الوده حفظ کند لذا با این تدبیر الهی ( حجاب) می توان محدوده ی مطمئن تری را پیرامون زن فراهم آورد و این گوهر اصیل را از رسیدن دست های ناپاک به طرف او در امان نگه داشت .